ÇIKIP GELİRLER Mİ BU CUMARTESİ / Şiir

ÇIKIP GELİRLER Mİ BU CUMARTESİ

Hayatın içinde yeşertiliyor umut

Geldiklerinde kapıda kalmasınlar diye

Başka yolu da yok, ağır mürekkebin kokusunda

Dinmeyen yalnızlığın adı: unutma

Okyanus yapmak istiyoruz

Mavi yok

Gözyaşlarına dönüşüyor gül goncası

Rengini bulamıyor dört mevsim

Her cumartesi umudu asıyoruz verandaya

Hasretin lekesi gibi doğurup tutunuyoruz

Ne diyor Cemal Süreya

“bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor”

Bitmemiş hayallerin içinden

Belki bu cumartesi çıkıp gelirler

Kurumuş kahve fincanlarında

Yıllar sonra çocuklarını öper anneler

Hasan Çelikkol