UYANIŞ /Şiir

UYANIŞ

Uyudun

Buğday tarlasının gölgesinde

Her yanın alevli rüzgâr

Uyan ne olur

Uyan, yoksa kuruyan dallar gibi

Çürür ömrün

Özgürlüğün çalındı mı bir kere çok zor

Yeniden bulmak, hele sınırlar da aşıldıysa

Kuru yapraklar saklanır kararan güneşin altında

Ölü doğar çocuklar

Ebabil kuşları kaybolur uzakta

Tüketirler soluklarını

Çırılçıplak yağmurun fısıltısında

Sorarım neden uyanmıyorlar diye

Biriken uykularından

Çok önce demeliydim

Uyan diye gecenin sessizliğinde

Başaklar savrulurken

Bir ah sesi kadar ağır yılların yalnızlığı

Suskunluk meğer en ağır zehirmiş düşlerimizde

Hasan Çelikkol