KENDİNİ ÖLDÜRSE DAHA İYİ OLURDU İNSANLIK, HİÇ OLMAZSA KURBAN ETMEZDİ ÇOCUKLARINI / Şiir

KENDİNİ ÖLDÜRSE DAHA İYİ OLURDU İNSANLIK, HİÇ OLMAZSA KURBAN ETMEZDİ ÇOCUKLARINI

Tesadüfün böylesi şaşırtıcı, herkes

Tel örgülü kafesten bakıyor şimdiki zamana

Ölü kuşlar gibi orada, yukarıda bir yerlerde yavruları

Karadeliklerde kayboluyor çığlık çığlığa

Dün öyle bir noktadaydık ki parmaklar kesildi

Ihlamur kokulu rüzgâr mühürlendi

Dizeler silindi yalnızlığın en yakın tanıklığında

Genleri değişti hücrelerin

Ezbere okunduğunu fark ettik barışın, yerçekimi hızıyla düştük

Dört dille yaşayan birer ölü olduk ihanetin en acısında

Günün 1440 dakikasında sevişebilirdik oysa

Gözlerimizi kaçırsak ne fayda, mahkûmuz

Alevlerin tam ortasında kül olmaya

Hasan Çelikkol