BİR KADIN DAHA ÖLDÜ, DÜNYA EKSİLDİ ÇİÇEK BAHÇELERİNDEN / Şiir

BİR KADIN DAHA ÖLDÜ, DÜNYA EKSİLDİ ÇİÇEK BAHÇELERİNDEN

Gecenin karanlığında yankılandı çığlık sonra kayboldu

Bir kadının gözyaşıydı yere dökülen, adı bilinmeyen, yüzü tanınmayan

Sonra sessizlik

Kana doydu toprak, kimse görmedi katilinden başka, sessizce aktı zaman

Soluk bir yaprak savruldu üstümüzden, bir hikâye bitti o gece

Oysa daha dün akşam aynı kaldırımda yürüyorduk yan yana

Sabah eksik bir güneş doğdu, akşam ay yükseldi, o da eksik, veda solgundu

Sessizliğin içi çok acı

İçten içe yanan bir isyanla yıldızların kaydığını öğrendik

Bir kadın daha eksildi dünyadan, bu yüzden

Karanlığın ortasında bir fısıltı duymaya başladık her gün

Ben neden öldüm

Adı vardı unutuldu

Toprak soğudu, bir dünya eksildi çiçek bahçelerinden

Kuş seslerini duyuyoruz şimdi ama tuhaf kimse nereden geldiğini bilmiyor

Hasan Çelikkol